Ο φόβος της δέσμευσης στην σχέση : φοβάμαι να έρθω κοντά γιατί φοβάμαι να σε χάσω

Ο φόβος της δέσμευσης είναι ο φόβος των ατόμων να προχωρήσουν στην δημιουργία ή την εξέλιξη μιας σχέσης. Ο φόβος της δέσμευσης καθρεφτίζει την δυσκολία μας να αναλάβουμε την ευθύνη και τα "βάρη" μιας σχέσης, τον φόβο αποτυχίας μας να τα καταφέρουμε και ποσα καταστροφικά θα μπορούσαμε να κάνουμε στον άλλον. Κάθε δέσμευση εμπεριέχει και ένα ρίσκο μια απώλειας που αδυνατούμε να αναλάβουμε, και επιθυμούμε να μην μας συμβεί. Σε κάθε σχέση είναι σημαντικό να μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα προσωπικά μας όρια, να μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας, να τολμήσουμε να εμπλακούμε με το σημαντικό άλλο, να γίνουμε διαθέσιμοι και να θυσιάσουμε όποιες άμυνες μας κρατάνε φαντασιωτικά ασφαλείς. Βλέποντας τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια του άλλου, καθρεφτίζοντας πάνω του όλα εκείνα τα κομμάτια μας που μας προκαλούν δυσφορία, αναδύονται συναισθήματα που μας τρομάζουν και μας κάνουν να νιώθουμε ανασφαλείς και εκτεθειμένοι.

Ο φόβος μεγενθύνεται όταν το άλλο πρόσωπο μας δημιουργεί έντονα συναισθήματα, ίσως γιατι μας είναι δύσκολο να τα αναγνωρίσουμε, να τα διαχειριστούμε και να έρθουμε σε επαφή, καθώς όχι μόνο μας βγάζει από την ρουτίνα και την ασφάλεια μας, αλλά μας δημιουργεί και άγχος για το μέλλον μέσα από τα σενάρια της δικής μας καταστροφής.

Τότε εμφανίσζονται αμφιθυμικά συναισθήματα, ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης του φόβου και της ανάγκης μας για βαθύτερη και ουσιαστικότερη επαφή – ολοκλήρωση. Νιώθουμε χαομένοι όταν ο επιθυμητός άλλος καταφέρει να αγγίξει πράγματα μέσα μας, όταν νιώθουμε τη δυναμική που αναπτύσσεται μεταξύ μας μέσα από αυτή τη νέα εμπειρία. Δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε τι θέλουμε να εκφράσουμε και τι περιμένουμε σε αποτέλεσμα αυτού. Επιθυμία και δισταγμός για κάτι που μας τρομοκρατεί και μας έλκει ταυτόχρονα.

Συνήθως ο φόβος αυτός οφείλεται σε ένα ιστορικό "εγκατάλειψης" μέσα στην οικογένεια. Με την λέξη "εγκατάλειψη" αναφερόμαστε κατα κύριο λόγω στην συναισθηματική "εγκατάλειψη", δηλαδή μια αδιάφορη μητέρα, ένας απών πατέρας, έλλειψη επιβράβευσης, αποδοχής κ.α. ή στην ενήλικη οργάνωση ένα τραύμα απο μια κακή ερωτική σχέση που έχει δημιουργήσει αρνητικά συναισθήματα θα μπορούσε και αυτή να δημιουργήσει ένα ιστορικό "εγκατάλειψης" στον ψυχισμό του εκάστοτε ατόμου.

Η αδυναμία ή η αποφυγή του άλλου να δεσμευθεί σε μια σχέση, εκφράζει την ασυνειδητη φοβία του να πληγωθεί και πάλι, να "εγκαταλειφθεί" ξανά, και χτίζει άμυνες αποφυγής επανάληψης μιας τέτοιας κατάστασης.

Ποιές είναι οι αιτίες που οδηγούν κάποιον να έχει φόβο δέσμευσης;

• Χαμηλή αυτοεκτίμηση

• Παιδικό τραύμα

• Δυσκολίες στην προσκόληση

Πώς εκφράζουν οι άνθρωποι τον φόβο της δέσμευσης μέσα στην σχέση:

• Κρατούν μια εξ αρχής απόσταση. Αποφεύγουν την σύνδεση, και δημιουργούν περιστασιακές σχέσεις δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση ελευθερίας που τους ανακουφίζει απο την αίσθηση εγκλωβισμού σε μια σοβαρή σχέση

• Αποφεύγουν να αποκαλέσουν σχέση την σύνδεση τους με τον άλλο

• Αυτο σαμποτάρουν την σχέσης τους . Προσπαθούν να δημιουργήσουν καυγάδες με τον σύντροφο τους ώστε να δημιουργήσουν τριβή που διατηρεί την απόσταση.

• Φοβούνται ότι η σχέση θα τους "ρουφήξει" και θα χάσουν τον εαυτό τους, έτσι αντιλαμβάνονται τις απαιτήσεις του συντρόφου τους ως απαιτητικές.

Πως βιώνουν την σχέση οι άνθρωποι που σχετίζονται με κάποιον που έχει φόβο δέσμευσης:

• Με αίσθημα της απόρριψης

• Με αίσθημα ματαίωσης αφού η προσπάθεια σύνδεσης πέφτει στο κενό, και δημιουργούνται ψευδείς προσδοκίες

Τελικά τα άτομα με φόβο δέσμευσης, γινόνται θύτες και θύματα της εσωτερικής τους διαμάχης και ματαιώνουν διαρκώς κάθε ανάγκη τους.

Αν ομως, αναγνωρίσουν όλα εκείνα που τους εγκλωβίζουν στον φόβο και τα καταπολεμήσουν θα δώσουν στον εαυτό τους αρχικά μια πυρηνικά βασισμένη ελεύθερία, την ελευθερία να σχετίζονται από επιλογή, να βιώνουν το μαζί σαν μια ελεύθερη επιθυμία και επιλογή και θα απολαμβάνουν τν χαρά της ουσιαστικής σύνδεσης και συντροφικότητα